En la aŭtuno de 2024, – post landskala, arda somera sekeco – Hungario spertis gravan inundon ĉe la rivero Danubo, kiu kaŭzis signifan damaĝon kaj interrompojn tra la trafitaj teritorioj. La inundo estis rezulto de nekutime fortaj kaj konstantaj pluvegoj, kiuj trafis la regionon dum pluraj semajnoj. Laŭ meteorologoj, ĉi tiuj pluvegoj estis parte kaŭzitaj de klimataj ŝanĝoj, kiuj intensigis la precipitaĵon en la regiono. Neniu inundo estis atendita sur la Tiso kaj aliaj riveroj en orienta Hungario en tiu tempoperiodo.
La inundo komenciĝis en la komenco de septembro, kiam la rivero Danubo superfluis pro la granda kvanto da pluvo. Multaj urboj kaj vilaĝoj, precipe en la nordorienta parto de la lando, estis severe trafitaj. La akvoniveloj rapide altiĝis, inundante domojn, vojojn, kaj agrikulturajn kampojn. Vojfermoj kaj elektrolimigoj estis necesaj en diversaj setlejoj. Multaj homoj devis esti evakuitaj, kaj la hungara registaro deklaris la situacion tre danĝera kaj serioza.
La respondo al la inundo estis rapida kaj kunordigita. Inundoprotektaj specialistoj, savteamoj, inkluzive de la hungara armeo kaj volontuloj, laboris senlace por helpi la viktimojn kaj limigi la damaĝon. Ili uzis pumpilojn por forigi akvon el inunditaj areoj kaj konstruis provizorajn digojn por protekti kritikajn infrastrukturojn.
Budapesto, interdividita la rivero Danubo, ĉefurbo de Hungario, spertis gravajn defiojn dum la grandega inundo, kiu severe trafis la ĉefurbon, kaŭzante signifajn problemojn. La plej trafita parto de la urbo estis la areoj proksime al la rivero Danubo, precipe en la malaltaj regionoj de urboparto Pest.
Tiu ĉi inundo en Hungario estis memorigilo pri la kreskanta minaco de klimataj ŝanĝoj kaj la bezono de pli bonaj preparoj kaj infrastrukturo por trakti tiajn naturkatastrofojn en la estonteco.
Jen la dinamiko de inundo (Budapeŝto, III-a distr., Római-part)
La loĝantoj de Hungario montris grandan solidarecon kaj rezistecon dum la inundo. Multaj homoj tuj komencis helpi siajn najbarojn kaj komunumojn, organizante lokajn savoperaciojn kaj provizojn. Volontuloj kunvenis por konstrui provizorajn digojn kaj forigi akvon el inunditaj areoj.
La sociaj retoj ludis gravan rolon en kunordigado de helpo kaj disvastigado de informoj. Homoj uzis platformojn kiel Facebook kaj Twitter por peti kaj oferti helpon, kio faciligis rapidan respondon al la bezonoj de la trafitaj areoj.
Malgraŭ la malfacilaĵoj, la spirito de komunumo kaj kunlaboro estis klare videbla, montrante la forton kaj unuecon de la popolo en la vizaĝo de katastrofo.
Kovrilbildo: propra foto.
